اينجا دلي به جرم تپيدن اسير شد پروانه اي به جرم پريدن اسير شد در خانه اي كه حرف مرا كس نميشنيد يك قاصدك به جرم شنيدن اسير شد حتي ته همه بن بست هاي شهر بيچاره باد كه به جرم وزيدن اسير شد در كوچه هاي كرم زده ي شهر بي كسي يك سيب كال به جرم رسيدن اسير شد در شهر ما هميشه كسوف است آسمان افسوس شب به جرم نديدن اسير شد آنجا غمي به حكم سياهي رها شده اينجا دلي به جرم تپيدن اسير شد
نگه دگر به سوی من چه میکنی؟ چو در بر رقیب من نشسته ای به حیرتم که بعد از آن فربیها تو هم پی فریب من نشسته ای به چشمخویش دیدم آن شب ای خدا که جام خود به جام دیگری زدی چو فال حافظ آن میانه باز شد  تو فال خود به نام دیگری زدی برو ... برو ... به سوی او مرا چه غم تو آفتابی ... او زمین ... من آسمان بر او بتاب ز آنکه من نشسته ام به ناز روی شانه ستارگان		تو که مرا به پرده ها کشیده ای چگونه ره نبرده ای به راز من ؟ گذشتم از تن تو زانکه در جهان تنی نبود مقصد نیاز من اگر بسویت این چنین دویده ام به عشق عاشقم نه بر وصال تو به ظلمت شبان بی فروغ من خیال عشق خوشتر از خیال تو کنون که در کنار او نشسته ای تو و شراب و دولت وصال او گذشته رفت و آن افسانه کهنه شد تن تو ماند و عشق بی زوال او
	دلم گرفته از آدمایی که میگن دوست دارم اما معنیشو نمیدونن ... از آدمایی که میخوان مال اونا باشی اما خودشون مال تو نیستن ... از اونایی که زیر بارون برات میمیرن اما وقتی که آفتاب میشه همه چی یادشون میره  خدایا میشنوی!میشنوی! این آهنگ پایان من است

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: